uzun zaman..

uzun zaman oldu annem sana yazmayalı... şimdi eski yazdığım yazılara baktım aylar olmuş meğerse.. bu arada biz neler mi yaptık ??? aslında hiç sorma desem.. seni çok kızdıracak şeyler yaptık hepimiz.. ben sonunda boşandım mesela eşimden.. biliyorum onu çok seviyordun ama ben sevemedim be annem.. olmadı bi türlü işte.. onbeş yılımı bi imzada hediye ettim ona... sonra bi iş buldum... çok sevdiğin yan komşun var ya.. işte onun damadının şirketinde çalışıyorum şimdi.. keşke yaşayıp görseydin ne kadar gurur duyardın benimle.. herzamanki gibi.. bu dünyada belki de tek tesellim her zaman gurur duyduğun bir evlat olmam.. seni hiç üzmedim annem.. sende beni hiç üzmedin.. biz hep tamamladık seninle birbirimizi... sonra sen beni bırakıp gittin... yokluğun şimdi boğazımda bir demir leblebi.. her yutkunduğumda acıtıyor yokluğun... ağlamayı yakıştıramıyorum ki kendime.. hep güldürürdün sen beni çünkü.. öyle hatırlamak istiyorum seni... her canım yandığında başımı dizlerine koyduğum anlar aklıma geliyor.. sonra senin tombul ellerinin başımı okşaması.. bi yokluk bu kadar mı acıtır insanın canını... uzun bi süre yaşamak istemedim biliyorsun... bunu sen hastayken sana da söylemiştim.. sonra herkesin bana ihtiyacı vardı.. gördüm.. senin yerine geçmem gerekti.. geçtim... sen olamadım ama hepsine anne yarısı oldum... sen huzur içinde izle bizi cennetinden.. sen yokken herkesi korumaya çalışacağım... biliyorum sende bizi cennetten koruyor kolluyorsun...o tombul ellerini hissediyorum hep sırtımda... sen yaparsın lale diyorsun bana... sen en güçlüsüsün bunu da yaparsın... sen gittin ve giderken gücünü de bana bıraktın.. yoksa nasıl başederdim sensizlikle..
bi de aşık oldum bu arada ben... ve bu aşkta senin parmağının olduğunu düşünüyorum hep... sanki benim için, bana en uygun olanı seçip göndermişsin gibi geldi... benim bi üç harflim var artık... içimde ki kocaman kara deliği rengarenk gökkuşağıyla doldurdu o... hiçkimseye bu kadar ait hissetmemiştim kendimi... doğru yapıp yapmadıımı sorgulamadım ilk defa.. ona baktım... gözlerine baktım.. benim doğrum olduğunu gördüm onun... inanıyorum oda beni çok seviyor... senin kadar sevmese de çok sevdiğini biliyorum ben... çok yorulduğumu düşündüğüm zaman gözlerimi kapatıyorum.. sonra sen geliyorsun gözümün önüne.. yine sen güçlüsün yola devam et diyorsun bana... senin kadar kimseyi sevemem sanırdım hayatta... ama bana öyle bir armağan gönderdin ki anne... sende onu sevdim... onda da seni..