29 Kasım 2012 Perşembe

denge...

annem... canım benim... bitanem.. son zamanlarda çok dengesiz davrandığımı söylüyorlar ve bakıyorum dengesizliğim son iki ay içinde tavan yapmış... bana ne olduğunu anlamaya çalışıyorum... aşık oldum.. dünyanın en mutlu insanı olmam gerekirken neden mutsuzum ben... hep neşeli bi insan oldum şimdiye kadar... bugün o kadar güzel başladım ki güne... herşey pırıl pırıldı... sonra bi telefon geldi en sevdiğimden... içimdeki pırıltıların yarısını alıp götürdü... sonra bir telefon daha geldi sevdiğimden, yine aydınlandı yüreğim, yine aşk yine coşku... sonra bir telefon daha... bu sefer tüm pırıltılarımı yok etti içimdeki... neden böyle oluyor ki... ben kimseyi mutsuz etmek istemiyorum... neden böyle oluyor... neden beni anlamak istemiyor... ne kadar dikkat edersem edeyin bana kızacak birşey buluyor sevdiğim... ve ben hergün biraz daha eksiliyorum... ve ben mutluluğumu sadece bir insana bağlamanın ne kadar yanlış olduğunu anlamaya başlıyorum artık...

3 yorum:

  1. mutluluk sana ait olmalı, bir başkasına değil. Asıl sen mutlu olmalısın ki, karşındaki senin mutluluğundan bir parça koparıp eline yüzüne sürmeli..

    YanıtlaSil